donderdag 11 september 2014

Ik voel mij zo alleen

De tegenslagen blijven mij maar achter volgen. Mijn verjaardag was in mineur met mijn man in de kliniek.
Eerst de zwaar operatie van mijn moeder, die het wonderwel goed stelt maar meer zorgen nodig heeft, is mijn man ernstig ziek. Na een week kliniek en vele onderzoeken ook een CT scan vinden ze niets, hoe wel hij al 30 kgr vermagert is.(Zijn gewicht is van 130 naar 100 kgr).Op twee maanden is hij van een struise man nog een hoopje ellende.


Morgen nog een dagje kliniek om een darm onderzoek. Benieuwt wat dat zal opleveren
En dan nog mijn naaimachine dat het laat afweten (na dertig jaar dienst heeft de moter het opgegeven),en het wasmachine (twee jaar)wilt niet meer zwieren.

4 opmerkingen:

  1. Soms komt het een nog voor het ander achter de rug is.
    Veel sterkte.........

    BeantwoordenVerwijderen
  2. oei, ja dat is nogal wat tegenslag,
    ik hoop voor jou dat het allemaal snel opgelost mag zijn maar vooral dat je man snel beter is,

    heel veel sterkte

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Wat lees ik hier allemaal. Je wordt achtervolgd door tegenslagen.
    Hopelijk komt er vlug verandering en ontvang je na het onderzoek van je man goed nieuws. Ik wens je het allerbeste en een dikke knuffel krijg je erbij.

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Hopelijk vinden ze snel wat er loos is met je man :-( Soms komen tegenslagen snel opeen en een mens wordt daar moedeloos van. Sterkte en moed houden, dikke knuffel.

    BeantwoordenVerwijderen