dinsdag 22 september 2015

Blijft persoonlijk

De mooiste van Alice Nahon

t is goed in ‘t eigen hart te kijken
Nog even voor het slapen gaan
Of ik van dageraad tot avond
Geen enkel hart heb zeer gedaan.
Of ik geen ogen heb doen schreien
Geen weemoed op een wezen lei
Of ik aan liefdeloze mensen
een woordeke van liefde zei.
En vind ik in het huis mijns hart
Dat ik één droefenis genas
Dat ik mijn armen heb gewonden
Rondom één hoofd, dat eenzaam was...
Dan voel ik, op mijn jonge lippen
Die goedheid lijk een avond-zoen...
‘t is goed in ‘t eigen hert te kijken
en zo z’n ogen toe te doen.

Alice Nahon (Antwerpen, 16 augustus 1896 - aldaar, 21 mei 1933) was een Antwerpse dichteres. In Vlaanderen is Nahon wellicht het meest bekend van de versregels van haar Avondliedeke III: "'t is goed in 't eigen hert te kijken, nog even vóór het slapengaan, of ik van dageraad tot avond, geen enkel hert heb zeer gedaan, ..." Haar vader was Nederlander en haar moeder, Julia Gijsemans, was afkomstig van Putte bij Mechelen. Zij was derde in een gezin van elf kinderen. Tijdens haar kinderjaren ging ze naar het Sint-Martinuscollege te Overijse in Vlaams-Brabant. Later werd zelfs het ene schoolgebouw naar haar vernoemd. Vanaf haar achttiende werkte ze korte tijd als leerling-verpleegster in het Stuivenberg-ziekenhuis te Antwerpen. Zij leed aan chronische bronchitis en depressiviteit en bracht meerdere jaren door in diverse sanatoria, waaronder Tessenderlo. Toch schreef zij in die periode twee dichtbundels: Vondelingskens (1920) en Op zachte vooizekens (1921), die haar een enorme populariteit bezorgden. Na verblijven in Italië en Frankrijk ging ze vanaf 1927 werken in de stadsbibliotheek van Mechelen. Met de bundel Schaduw (1928) wilde ze zich afzetten tegen haar zoetgevooisd imago en tegen de kritiek van onder andere Paul van Ostaijen. Met hem werkte ze eerder samen op de redactie van De Schelde, een Vlaams-nationalistisch dagblad. In haar laatste levensjaar woonde ze in de Carnotstraat in Antwerpen; onderzoek in de bevolkingsregisters heeft uitgewezen dat alleen haar Engelse vriendin, Sylvia Newton, daar ingeschreven was. De dichtbundel Maart-April verscheen postuum (1936).

Geboren: 23 augustus 1896, België
Overleden: 21 mei 1933, Antwerpen
Boeken: De mooiste gedichten van Alice Nahon

2 opmerkingen:

  1. Een dichteres naar mijn hart! Dit gedicht was verplichte lectuur in de Nederlandse les!!

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Heel mooi gedicht, boordevol waarheid.

    BeantwoordenVerwijderen