donderdag 1 november 2012

Rouwkleding had een doel.

Op respectievelijk 1 en 2 november is het weer Allerheiligen en Allerzielen. We herdenken de doden en leggen bloemen op de herdenkingsplaatsen van onze overleden .

Mensen droegen gedurende vast omlijnde periodes rouwkleding. Voor iedereen was duidelijk dat ze met een verlies te kampen hadden. Voor anderen was er een duidelijk moment om troost te bieden. Tegenwoordig zijn veel van deze rituelen vervaagd of verdwenen. Wat vroeger een taak van de buren was, is nu vaak een taak van de begrafenisondernemer geworden.
In zekere zin is het dus een spijtige zaak dat onze rituelen verdwijnen. Na de begrafenis of crematie is het verdriet en het verlies immers veel moeilijker om voor anderen te zien.
Veel mensen vinden het ook lastig om nog met je over dit onderwerp te spreken. Ze voelen zich ongemakkelijk, vinden geen woorden, "het is jouw verdriet".Ze hebben niet geleerd om te luisteren en negeren het gebeurde.
Daardoor blijf je vaak alleen zitten met je pijn. Dat maakt eenzaam.

3 opmerkingen:

  1. Ja dat was vroeger zo .Maar soms liepen mensen eindeloos in het zwart omdat er verschillende familieleden op korte tijd na elkaar stierven . Dat gebruik is gelukkig verwaterd.Maar medeleven kan zonder die zwarte kledij ook. Onze maatschappij is zo onverschillig geworden en dat is jammer.

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Alles heeft zijn tijd nodig , ook het rouwen ...
    en waarom niet een tijd in het zwart ? Ik weet nog toen mijn vader een paar jaar onverwachts overleed, 's anderendaags de zon scheen
    en ik dat helemaal niet kon verdragen ...

    het leven gaat voort ...
    :-c

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Zo is dat Liliane, steeds een moeilijke, onwezelijke periode in iemands leven.
    Ik wens je een fijne avond toe, groetjes Chrisje

    BeantwoordenVerwijderen